Τα ελληνικά χωριά ανά τη χώρα μας είναι ο θησαυρός μας. Έτσι ακριβώς και στην Αρκαδία, όταν ταξιδέψεις εκεί δεν μπορεί παρά να μαγευτείς από την ομορφιά τους και τη μοναδικότητά τους.
Εμείς ταξιδέψαμε, ερωτευτήκαμε και σου παρουσιάζουμε τα 10 καλύτερα χωριά της Αρκαδίας.
1.Δημητσάνα. Η Δημητσάνα είναι ένα ιστορικό και γραφικό χωριό της Αρκαδίας που διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Το «κρυφό σχολειό» αλλά και το Δημητσανίτικο μπαρούτι που παρασκεύαζε ήταν ζωτικής σημασίας, για την επανάσταση. Έχει χαρακτηριστεί ως παραδοσιακός οικισμός και η θέα από το κάστρο είναι συναρπαστική. Η Δημητσάνα βρίσκεται σε υψόμετρο 946 μέτρων. Η Δημητσάνα ήταν η γενέτηρα του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε και του Παλαιών Πατρών Γερμανού. Λίγο έξω από τη Δημητσάνα βρίσκεται και το ξακουστό μουσείο Υδροκίνησης, όπου σκοπό έχει να αναδείξει τους τρόπους με τους οποίους εκείνη την εποχή, έφτιαχναν το μπαρούτι. Στη θέση της σημερινής Δημητσάνας υπήρχε η αρχαία Αρκαδική πόλη Τεύθις η οποία είχε συμμετάσχει στον Τρωικό πόλεμο.
2. Στεμνίτσα. Στεμνίτσα ή αλλιώς Υψούντα όπως είναι και το αρχαίο όνομά της. Το ορεινό χωριό βρίσκεται σε ύψος 1083 μέτρων και έχει χαρακτηριστεί ως παραδοσιακός οικισμός. Απέχει από την Αθήνα μόλις 220 χιλιόμετρα και και έχει 191 κατοίκους. Και η Στεμνίτσα πρωταγωνίστησε στην επανάσταση του 1821. Επειδή η περιοχή είναι εξαιρετικά δύσβατη, η οικονομία της βασίστηκε στο εμπόρειο και κυρίως στην Αργυροχρυσοχοΐα. Μάλιστα εκεί υπάρχει και σχολή Αργυροχρυσοχοΐας.
3. Ζυγοβίστι. Το ορεινό και ιστοριικό χωριό της Αρκαδίας είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.160 μέτρων. Απέχει μόλις 6 χιλιόμετρα από τη Δημητσάνα και οι κάτοικοί του ασχολούνται κατά κύριο λόγο με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και την οικοδομία. Το χωριό έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο κατά την Επανάσταση του 1821, κυρίως γιατί οι κάτοικοί του ήταν από τους πρώτους που ακολούθησαν το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, ο οποίος τους χρησιμοποίησε ως σωματοφύλακές του με την ονομασία “Αθάνατο Σώμα”. Προς τιμήν τους μάλιστα είναι και η κεντρική πλατεία του χωριού λέγεται Πλατεία Αθανάτων, στην οποία δεσπόζει ένα πανέμορφο μαρμάρινο μνημείο.
4. Βυτίνα. Ο κορυφαίος ορεινός παράδεισος της Αρκαδίας και ορμητήριο πολλών δεν είναι άλλος από την ξακουστή Βυτίνα. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1033 μέτρων και «πνίγεται» από πεύκα, έλατα και καστανιές. Είναι ένα από τα κορυφαία ορεινά θέρετρα της Πελοποννήσου και έχει 652 κατοίκους. Είναι χαρακτηρισμένος ως παραδοσιακός οικισμός. Το όνομά της σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη προέρχεται από τη λέξη “Βυθός“, επειδή αρχικά ήταν κτισμένη σε λεκάνη ανάμεσα σε λόφους. Στην αρχαιότητα λατρευόταν εκεί, η θεά Δήμητρα και ο Ίππιος Ποσειδώνας.
5. Χρυσοβίτσι. Στην ελατοσκέπαστη πλαγιά του Μαίναλου βρίσκεται και το ορεινό χωριό Χρυσοβίτσι. Είναι και επίσημα ανακηρυγμένος ως παραδοσιακός οικισμός και είναι από τα ιστορικότερα χωριά της Αρκαδίας, καθώς υπήρξε κέντρο δράσης των επαναστατών του 1821. Βρίσκεται πολύ κοντά στο Λιμποβίτσι το χωριό του Κολοκοτρώνη για το οποίο θα μιλήσουμε αργότερα.
6. Καρύταινα. Χτισμένη περιμετρικά του κάστρου της, θα την ανακαλύψεις στο χώρο της αρχαίας Βρένθης. Η πανέμορφη καστροπολιτεία της Καρύταινας είναι μοναδικής ομορφιάς και φήμης. Μάλιστα δίπλα σ΄αυτήν βρίσκεται και το πασίγνωστο γεφύρι που απεικονίζεται και στο πεντοχίλιαρο.
7. Λιμποβίτσι. Το χωριό από όπου κατάγεται ο Θεοόδωρος Κολοκοτρώνης και αρκετές γενιές της οικογένειας των Κολοκοτρωναίων. Το σπίτι του γέρου του Μοριά και το μουσείο μαζί με το παραδοσιακό καφενείο του χωριού είναι ίσως από τα καλύτερα μέρη που θα επισκεφθείς σε ολόκληρη την Αρκαδία. Το δέος και η ευγνωμοσύνη που θα νιώσεις όταν το επισκεφθείς, δεν περιγράφεται με λόγια.
8. Λαγκάδια. Τα Λαγκάδια είναι αναμφισβήτητα από τα ομορφότερα χωριά της περιοχής. Μια στάση σ΄αυτό θα σε πείσει. Το παραδοσιακό του καφενείο, η όμορφη εκκλησία και η υπέροχη ενέργεια του χωριού θα σε κερδίσουν μονομιάς. Κατά την αρχαιότητα, από την περιοχή στην οποία σήμερα βρίσκονται τα Λαγκάδια περνούσε η οδός που οδηγούσε στην Ολυμπία, όπου διεξάγονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
9. Ελάτη. Η Ελάτη είναι από τα πιο ονομαστά ορεινά χωριά της Αρκαδίας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1.200 μέτρων και είναι ένας από τους πιο ορεινούς οικισμούς του νομού.
10. Ελληνικό. Το Ελληνικό Αρκαδίας ή αλλιώς Μουλάτσι είναι σίγουρα ένα από τα ομορφότερα χωριά της περιοχής. Απέχει μόλις 2 ώρες από την Αθήνα και αποτελεί ιδανικό προορισμό για τους Αθηναίους, ειδικά τα Σαββατοκύριακα και όχι μόνο.
Θα προσέθετα το Βαλτεσινίκο που βρίσκεται μεταξύ Βυτίνας και Δημητσάνας και έχει πλούσια ιστορία και πολύ όμορφο φυσικό τοπίο!
Πολυ ωραια η δουλια σας ,αλλα πρεπει να επισημανω οτι εχετε κανει μια σημαντικη παραλειψη.Απο την Βυτινα με κατευθυνση τα Λαγκαδια και στο Υψος του παλιου Ξενια Βυτινας Δεξια ,υπαρχει μια διαδρομη μαγικη μεσα στο Ελατοδασος,οπου αριστερα σας θα δειτε το Σανατοριο της Μαννας ,ολορθιο και μαγικο με την μαυρη πετρα Βυτινας.Στα χρονια της κατοχης λειτουργουσε σαν σανατοριο οπου κατεφευγαν οσοι υπεφεραν τοτε απο την επαρατη φυματιωση.Μετα την εναρξη του Β΄παγκοσμιου πολεμου σταματησε να λειτουργει αλλα οι τοιχοι του παραμενουν αγερωχοι μετα απο 80 χροναι ζωης.Σημερα το εχει αναλαβει ιδωτικη τουριστικη εταιρια η οποια με ιδια κεφαλαια προκειται να το κανει ξενοδοχειο πολυτελους κατασκευης με σκοπο την τουριστικη αναπτυξη της περιοχης.5 χιλιομετρα μετα το σανατοριο θα δειτε να προβαλει στα ματια σς ενα μαγικο πετροκτιστο χωριο με 600 περιπου ανακαινισμενα σπιτια 8 ξενωνες πολυτελειας με χρηματοδοτηση των προγραμματων LEADER.Exει περιπου 300 μονιμους κατοικους,μεγαλη τουριστικη κινηση ,χειμωνα καλοκαρι,πολλους επισκεπτες ντοπιους και Ξενους απο Αθηνα.Εχει αναβιωση του παραδοσιακου αλωνισματος με αλογα και δεματια,που συνοευεται απο κλαρινα και βιολια.Η Ι.Μονη της Κοιμησεως της Θεοτοκου χτιστηκε για πρωτη φορα τον 14ο Αιωνακαι ειναι προστατις των εντοπιων κατοικων.Σημερα λειτουργει και ο Βαλτεσινιωτης καλογηρος σας περιμενει με αγαπη να σας Ξεναγησει. Ενα χιλομετρο πιο κατω απο την Μονη,υπαρχει αναμεσα στα βραχια ενος τεραστιου φαραγγιου η Ιερα Μονη του Αγιου Νικολαου,οπου στην Τουρκρατια λειτουργουσε κρυφο σχολιο και μοναστηρι ανδρων,οπου οι καλογηροι μαθαιναν τα παιδια τα στοιχειωδη Γραμματα..Επισης το 1826 τον Σεπτεμβριο εγινε ενα ολοκαυτωμα με τον στρατο του Ιμπραημ ο οποιος οπου περνουσε σκορπιζε φωτια και τσεκουρι στον δρομο του.Δεν μπορεσε λοιπον να αλωσει την Μονη και τους κρυμμενους Βαλτεσινιωτες λογω του αποκρημνου εδαφους απο πανω και του βαθεως φαραγγιου απο κατω παρ’ολο που αναψε φωτια απο πανω και προσπαθησε ριχνοντας τα αναμμενα κουτσουρα να τους εξολοθρεψει. ( Ο λογος που περασε ο Ιμπραημ απο το βαλτεσινικο ηταν οτι ενας μαχητης απο το βαλτεσινικο σκοτωσε στην μαχη της Λαστας τον Ανηψιο του. και περασε εκδικουμενος να εξολοθρεψει το χωριο, πραγμα που καταφερε στα σπιτια αλλα οχι και τα κορμια των γενναιων βαλτεσινιωτων.Ετσι εφυγε ατιμασενος.
Ρε παιδιά, τα Μαγούλιανα ξεχάσατε…