Όλοι έχουμε μάθει -από το σχολείο ακόμη-, ότι ο Καιάδας ήταν μια χαράδρα στην οποία οι Σπαρτιάτες πετούσαν εντός της, προβληματικά παιδιά. Βέβαια αυτό που επιβεβαιώνεται από την έρευνα, είναι πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Στον Καιάδα εκτελούσαν ουσιαστικά τους καταδικασμένους σε θάνατο, τους προδότες, τους εγκληματίες και τους αιχμάλωτους πολέμου.
Η κατάρριψη του μύθου
Η πρώτη επίσημη έρευνα έγινε το 1983 και πλέον αποδείχθηκε πως μέσα υπήρχαν ανθρώπινα οστά. Τα περισσότερα οστά ήταν όντως ανθρώπινα. Η ανατροπή του μύθου ευτυχώς έγινε! Σύμφωνα λοιπόν με την ανθρωπολογική μελέτη πρόκειται για σκελετούς που ανήκουν σε άνδρες και κάποιοι λίγοι σκελετοί προέρχονται από γυναίκες. Μόλις ένας ήταν από παιδί -όχι βρέφος- και λέγεται ότι έπεσε καταλάθος. Άρα αυτομάτως καταρρίπτεται ο μύθος για νεογέννητα που δήθεν πετούσαν εκεί λόγω αναπηρίας. Άλλωστε αυτή η πεποίθηση καταρρίπτεται ούτως ή άλλως με βάση το γεγονός ότι πολλοί διακεκριμμένοι Σπαρτιάτες δεν ήταν αρτιμελείς (ποιητής Τυρταίος-τυφλός, βασιλιάς Αγησίλαος-χωλός).
Από που ξεκίνησε ο μύθος
Ο μύθος πιθανότατα να δημιουργήθηκε από την «Πολιτεία» του Πλάτωνα ή από την αναφορά του Πλουτάρχου στον βίο του Λυκούργου. Όπως και να έχει, βάση των ερευνών είναι πέρα για πέρα αναληθές πως οι Σπαρτιάτες θανάτωναν έτσι μικρά παιδιά. Να σημειωθεί πως όλα τα οστά εντός του Καιάδα προέρχονται όντως από την εποχή της Αρχαίας Σπάρτης και ανήκουν σε άτομα ηλικίας 18-40 ετών. Ορισμένα κρανία μάλιστα είχαν πάνω τους αιχμές από βέλη άρα ξεκάθαρα πρόκειται για θύματα πολέμου.
Η αλήθεια
Η αλήθεια είναι πως οι Σπαρτιάτες ήταν οι πιο δυνατοί πολεμιστές της εποχής, όμως αυτό δεν σημαίνει πως ήταν και απάνθρωποι. Μπορεί να είχαν έναν ιδιότυπο τρόπο να ζουν, όμως αυτό δεν μπορεί να αποδείξει πως θανάτωναν παιδιά, ελαφρά τη καρδία. Εν κατακλείδι, είναι ξεκάθαρο πως οι Σπαρτιάτες χρησιμοποιούσαν τον Καιάδα σαν ένα είδος τιμωρίας για τους προδότες, τους εγκληματίες και τους αιχμάλωτους πολέμου.
Τοποθεσία
Θα βρεις τον Καιάδα κοντά στη Τρύπη, δίπλα στο δημόσιο δρόμο Σπάρτης-Καλαμάτας διαμέσου Ταΰγετου. Για να φτάσεις εκεί ανεβαίνεις κάποια σκαλιά. Δεν είναι εξαιρετικά δύσκολο, όμως για καλό και για κακό καλό θα ήταν να μην το ανέβεις το μεσημέρι και να έχεις μαζί σου ένα μπουκαλάκι νερό.
